*रामकुमार श्रेष्ठ
युद्ध लडिरहेका छौ रे तिमी
देशमा आमूल परिवर्तन ल्याउन,
युद्धस्तरमा लाग्ने योद्धाको रुपमा चिनाउन,
तर तिम्रो यो कस्तो युद्ध हो कुन्नि ?
न कसैले कुनै परिवर्तनको अनुभूति नै गर्न पाउने,
न समाज परिवर्तनका कुनै सम्यन्त्र नै कसैले देख्न पाउने,
खैर केही छैन
परिवर्तनको अनुभब त तिमीले गरेका नै छौ,
अनि तिम्रा आफन्त, साथी-भाइ र आसेपासेले गरेका नै छन -
अरुले गरे नातावाद, कृपावाद, अन्याय, अत्याचार, भ्रष्टाचार
आफूले गरे बिकासको सूत्राधार -
शायद यही त होला तिम्रो युगान्तकारी परिवर्तनको परिभाषा
जुन तिमी दिने गर्थ्यौ
र आशाको त्यान्द्रो झुन्ड्याउदै
ठूलो समूह तिम्रो साथ दिदै पछि-पछि लाग्थे,
तर बिचराहरु खुइय: सुस्केरा हाल्छन पस्चाताप गर्दै आज -
उनीहरुको लागि त पुरानै घाऊ बल्झिरहेछ
पुन: पुन: दोहोरिएर पुरानै डरलाग्दो ईतिहास ।
युगान्तकारी परिबर्तनपछि त
देश शान्त हुनु पर्ने हो
आँधि हुरिपछिको स्वच्छ रमाइलो बातावरण जस्तै,
जनताहरु खुलस्त रमाउन सक्नु पर्ने हो
केटाकेटी अभिभाबकको मायामा रमाए जस्तै,
भाषण र आस्वासन खाँदा खाँदा
सुकेनासको महामारिको चपेटामा परेका जनताहरु
अब त बिकास खाएर निरोगी हुन पाउनु पर्ने हो,
भरपर्दो भाबिस्यसंगै निर्धक्क सुत्न पाउनु पर्ने हो
तर ख्वै ? के हो यो ?
सपना जस्तै लाग्ने बारम्बारका तथाकथित यी परिवर्तन
किन आइरहन्छन हामीलाई जिस्काउन ?
अब त हामीले गीता हात हातमा लिनु पर्यो -
महाभारतका कथा सुनाउदै
सही नयाँ नयाँ योद्धा जन्माउन,
जस्ले अर्जुनको जस्तो युगान्तकारी युद्ध लडन सकोस
समाजको लागि आवश्यकतानुसार
पितालाई पिताको रुपमा
अनि गुरुलाई गुरुको रुपमा दण्डवत गर्दै
धर्म रक्षाको लागि बाण चलाऊने आट गर्न सकोस,
नत्र त केटाकेटिको जस्तै
ख्याल-ख्यालको अर्थहीन वेहुला कति पटक फेर्ने ?
बिरालाले बच्चा सार्दै सिर्जना गर्ने छिन छिनको घर जस्तै
नपुंसक नालायक मान्छे मात्र कति फेर्ने?
त्यसैले अब त अर्जुन जन्माउने अभियानमा लाग्नु पर्यो
जस्ले युगान्तकारी युद्ध लडोस
र नयाँ युगको सूत्रपात गरोस्
जहाँ सबै
युद्धबाट फर्किएको श्रीमानको काखमा
श्रीमती भाब्-बिभोर हुँदै लुटपुटिए जस्तै
लुटपुटिन सकुन,
हराउन सकुन,
नझस्किकन ढुक्कसँग सुत्न सकुन ।
Published in www.shrijana.com on 16/10/2008 Link: http://www.shrijana.com/000/?p=606
No comments:
Post a Comment